Groen, paars, groot of klein.

In het werk dat wij doen bij Vindrs is netwerken van levensbelang. Mensen leren kennen en blijven kennen. Vooral dat laatste is belangrijk in onze aanpak.

Netwerken is een containerbegrip, daar valt van alles onder. Netwerken wordt vaak gezien als praatjes met elkaar maken. Op conferenties, bijéénkomsten, borrels en aan de telefoon. Elkaar leren kennen, vaak op vakinhoudelijk gebied. Het is in de pure zin van het woord ook wat het is natuurlijk. Als je elkaar kent denk je makkelijker aan elkaar op de momenten dat het handig is voor jezelf of die ander.

In ons werk is het alleen niet genoeg om het op die manier aan te vliegen. Wij bemiddelen in arbeid en dat gaat heel erg over wensen en ambities in je werk. Die wensen en ambities veranderen, dus aan ons de taak om die veranderingen te blijven zien en horen, ook al kunnen we even niets voor die ander betekenen. Als we niet weten wat iemand drijft kunnen we sowieso niets voor anderen betekenen, niet nu, maar ook niet op het moment dat we toevallig aan die ander denken.

Ons netwerk moet dus up to date blijven. Dat is in deze snelle digitale tijd best een uitdaging, dus hoe doen we dat?

Door als bureau, met elkaar, één belangrijke waarde overeind te houden. Het gaat primair niet om ons, dus primair ook niet om ons belang. Dat besef maakt dat we anders netwerken, andere vragen stellen en veel meer adviseren dan recruiten. We trekken veel meer op met werkzoekende professionals dan dat we ze persé via ons aan het werk willen krijgen. Natuurlijk draait ons bestaan om het faciliteren van detacheringstrajecten, laat dat helder zijn, maar dat is veel meer een effect van hoe we werken dan een vastomlijnd doel.

Als je op die manier in dit werk staat denk je automatisch aan de lange termijn relatie, aan meedenken en adviseren. Je bent niet op zoek naar antwoorden die passen bij vacatures die we hebben, maar naar wat iemand eigen maakt, en zelf wil.

Om dat te kunnen moet je die ene waarde belangrijk vinden en super nieuwsgierig zijn. Onze achtergrond in de hulpverlening komt daarbij goed van pas. We hebben geleerd om door te vragen en te zoeken naar motieven waarom mensen doen wat ze doen. Groen, paars, groot of klein, het maakt niet uit wie je bent, we zijn altijd nieuwsgierig.

We hebben geleerd dat verandering uit iemand zelf moet komen en niet vanuit anderen. Dit bepaalt hoe we relaties onderhouden, maar ook hoe we vinden voor organisaties.

Onze collega Tess heeft recent weer laten zien dat deze manier van werken kan leiden tot hele mooie trajecten. Netwerken 2.0.

Tess spreekt op een zekere dag een dame aan, online. Een dame met een mooie staat van dienst. De dame zoekt werk en Tess en zij bellen eens met elkaar. Er lopen al verschillende lijntjes en Tess heeft door dat ze niet meteen iets voor haar kan betekenen. Het mondt uit in een breed gesprek over wensen, het werkveld en kansen op de arbeidsmarkt. Wat wil ze niet en waarom niet? Wat wil ze wel en waarom? Wat drijft haar in haar werk en waarom wil ze overstappen? Ze praten 45 minuten met elkaar, tijd die Tess ook kan steken in mensen waar ze wel gelijk iets voor kan betekenen. Dat doet ze alleen niet. Ze investeert in dat gesprek, omdat het te leuk is om op te hangen. Simpel.

Tess houdt contact; een appje, een keer een belletje, even bijpraten. Tess hoort dat er niets uit de andere kansen is voortgekomen. De dame in kwestie vraagt zich af waarom Tess dit doet, want “jullie kunnen eerst toch niks aan mij verdienen”. Uiteraard met een knipoog en toch ook een stiekem vraagteken. Gewoon, omdat Tess nieuwsgierig is.

Op een zeker moment zoeken we een specifiek profiel voor een bijzonder mooie vacature en dan valt alles samen. Een functie die op het lijf is geschreven van de dame in kwestie. Dat het matcht weet Tess meteen als we de vacature binnenkrijgen, zij weet wat deze dame wil en wat er in haar wensen is veranderd de afgelopen maanden. Ze hebben het er vaak over gehad de afgelopen tijd.

De dame is laaiend enthousiast over de vacature en wil graag in gesprek met de organisatie. Zo gezegd, zo gedaan. Ze werkt er nu alweer een tijdje als een vis in het water.

Organisaties vragen ons regelmatig hoe het kan dat wij die ene topper wel weten te vinden en zijzelf niet. Dat weten we niet. Een combinatie van van alles en nog wat. Wat we wel weten is dat nieuwsgierigheid maakt dat je de kans veel groter maakt dat er bij bent als er van alles en nog wat gebeurt. Bam, professional gevonden.